Rynek pracownika, czy pracodawcy – jaki obecnie jest trend?

Według danych przedstawionych w najnowszym raporcie PARP, opartych na informacjach zebranych przez Główny Urząd Statystyczny wynika, że w czerwcu 2023 roku stopa bezrobocia zarejestrowanego w Polsce osiągnęła poziom równo 5,0 procent. Warto również zaznaczyć, że Polska może pochwalić się stosunkowo niskim wskaźnikiem bezrobocia wśród osób poniżej 25 roku życia. Co więcej, nasz kraj zajmuje drugie miejsce w Unii Europejskiej pod względem najniższej stopy bezrobocia wśród kobiet.

Bezrobocie, jako zjawisko ekonomiczne, jest podatne na zmiany i fluktuacje, które są wynikiem wielu czynników ekonomicznych, społecznych i technologicznych. Analiza przyczyn ewolucji bezrobocia prowadzi do zrozumienia, dlaczego wskaźniki bezrobocia stale się zmieniają, zarówno na poziomie krajowym, jak i globalnym. Jednak czy mimo tych pozytywnych informacji obserwujemy w Polsce tendencję ku rynkowi pracowników?

Czym jest rynek pracodawcy?

Rynek pracodawcy to pojęcie odnoszące się do sytuacji na rynku pracy, w której to pracodawcy mają przewagę nad pracownikami. Oznacza to, że w danym miejscu istnieje więcej ofert pracy niż dostępnych pracowników, przez co pracodawcy mogą narzucać warunki zatrudnienia, a ludzie chcący się go podjąć są bardziej skłonni akceptować te warunki, ponieważ alternatywne oferty pracy są ograniczone.

Taki rynek może prowadzić do kilku istotnych konsekwencji w sferze pracy i ekonomii. Przede wszystkim, może skutkować obniżeniem płac oraz ograniczeniem korzyści dla pracowników. Może im również znacząco utrudnić osiągnięcie równowagi między życiem zawodowym a osobistym. Brak stabilności zatrudnienia i presja na utrzymanie pracy mogą prowadzić do nadmiernej eksploatacji pracowników, co z kolei może skutkować problemami zdrowotnymi i wypaleniem zawodowym.

Rynek pracownika – co to ?

Rynek pracownika występuje, kiedy istnieje większa liczba ofert pracy niż dostępnych pracowników. Skutkuje to zwiększoną konkurencją firm o zdolnych i wykwalifikowanych ludzi. W takim wypadku mogą oni negocjować korzystniejsze warunki zatrudnienia, a pracodawcy są skłonni oferować atrakcyjne pakiety świadczeń, podwyżki płac oraz bardziej elastyczne warunki pracy, aby przyciągnąć i zatrzymać utalentowane jednostki.

Charakterystyczną cechą rynku pracownika jest to, że praca jest w miarę dostępna dla większej liczby obywateli, a ciężar poszukiwania odpowiednich kandydatów spoczywa na pracodawcach. Występowanie takiego rynku może prowadzić do poprawy warunków zatrudnienia, wzrostu płac oraz większej stabilności zawodowej. Jednakże może również sprawić, że przełożeni będą musieli inwestować w atrakcyjne benefity oraz rozwój pracowników, tak aby przyciągnąć najlepsze talenty i utrzymać ich w organizacji.

Deficyt pracowników w branżach wyspecjalizowanych

Rynek specjalisty odnosi się do obszaru rynku pracy, gdzie istnieje wyraźna potrzeba i popyt na osoby posiadające specjalistyczne umiejętności, wiedzę lub doświadczenie. W takim przypadku pracodawcy poszukują jednostek o wysokim stopniu ekspertyzy w konkretnych dziedzinach lub branżach. Pracownicy posiadający specjalistyczne umiejętności są w mniejszości, przez co mają przewagę negocjacyjną.

Sektor technologiczny, jak zwykle, przewodzi w rewolucji rynku pracy, zwiększając popyt na fachowców z obszarów IT i nowych technologii. Jednakże nie jest to jedyny obszar, gdzie odczuwalny jest trend rynku pracownika. Branże związane z opieką zdrowotną, edukacją oraz sektory kreatywne również walczą o utalentowanych specjalistów.

Rynek pracodawcy czy pracownika? Jaki jest trend w 2023 roku?

Obserwując bieżącą sytuację na rynku pracy, nieuchronnie pojawia się pytanie: czy to koniec rynku pracownika? W ciągu ostatnich lat globalne zmiany gospodarcze i technologiczne wpłynęły na strukturę rynku pracy. Wprowadzenie nowych technologii, automatyzacja oraz rozwój sztucznej inteligencji zmieniają wymagania dotyczące umiejętności pracowników.

Rozwój technologiczny wymusza jednak również potrzebę specjalizacji i ciągłego doskonalenia umiejętności. W związku z tym w branżach, w których wymagane są wysokie kwalifikacje, używa się terminu rynku pracownika. Głównie dotyczy to sektorów IT, finansów i bankowości. Natomiast w firmach, które poszukują ludzi z mniejszymi kwalifikacjami, mówi się w dalszym ciągu o rynku pracodawcy. Przykłady takich sektorów mogą obejmować niektóre usługi gastronomiczne, sprzątanie czy prace sezonowe.

Rynek pracownika: co decyduje o wyborze pracodawcy?

Współcześnie możemy obserwować dynamiczną ewolucję rynku pracy. Wpływa na to wiele elementów, począwszy od pandemii koronawirusa po stale rosnącą digitalizację i automatyzację, a także konieczność nabywania nowych umiejętności. Dlaczego jednak Polacy decydują się na szukanie nowej pracy i na co zwracają uwagę?

Badanie „Polacy w nowym środowisku pracy” portalu Pracuj.pl dobitnie pokazuje, że przy wyborze ofert pracy główną rzeczą, na jaką zwracają uwagę Polacy, jest wynagrodzenie. Na kolejnym poziomie plasuje się dobra lokalizacja pracy wraz ze stabilnością i bezpieczeństwem firmy. Nieco mniejsza, ale istotna grupa respondentów zwraca uwagę na takie rzeczy jak elastyczne godziny pracy czy możliwość wyboru preferowanej formy pracy.

Kto dzisiaj dyktuje warunki – pracownik czy pracodawca?

W obliczu zmian na rynku analiza współczesnego krajobrazu zawodowego stawia nas w obliczu pytania, czy dominuje rynek pracownika, czy też pracodawcy. W świetle rosnącej roli technologii, restrukturyzacji branż oraz zmieniających się preferencji pracowników, to zagadnienie staje się coraz bardziej złożone.

W rzeczywistości, trend nie jest jednoznaczny i można zaobserwować zarówno rynek pracy pracownika jak i pracodawcy. Branże specjalistyczne, szczególnie te związane z technologią i innowacjami, przechodzą na rynki pracownika, gdzie wykwalifikowani eksperci są poszukiwani jak nigdy dotąd. W tym samym czasie, w sektorach o niższych wymaganiach kwalifikacyjnych, rynek pracodawcy może wciąż pozostawać obecny.